Veel mensen lopen rond met lichamelijke klachten zonder duidelijke oorzaak. Je hebt onderzoeken gehad, de uitslagen zijn goed, en toch blijft je lichaam signalen geven. Dit kan een diep gevoel van machteloosheid oproepen, alsof niemand echt begrijpt wat er aan de hand is.
Deze onbegrepen klachten worden vaak alleen lichamelijk onderzocht, terwijl de werkelijke oorsprong soms dieper ligt. Wat regelmatig onderbelicht blijft, is de verbinding tussen trauma en lichaam. Trauma hoeft niet altijd een ingrijpende gebeurtenis te zijn, zoals een ongeluk of een groot verlies. Het kan ook gaan om langdurige stress, een jeugd waarin je je niet veilig voelde of periodes waarin je niet volledig jezelf kon zijn. Het lichaam onthoudt deze ervaringen en reageert er soms jaren later nog op, vaak zonder dat je daar bewust van bent.
De klachten die hierdoor ontstaan lopen uiteen, maar er zijn veel overeenkomsten. Veel mensen voelen zich voortdurend moe, hoe goed ze ook slapen. Ook chronische pijn komt vaak voor, zoals terugkerende hoofdpijn of migraine die samenhangt met opgebouwde spanning. Het spijsverteringsstelsel reageert sterk op onverwerkte emoties, waardoor buikpijn, krampen of prikkelbare darmen kunnen ontstaan. Spieren en gewrichten voelen zwaar of stijf aan, alsof het lichaam voortdurend in een staat van paraatheid verkeert. Daarnaast ervaren sommigen hartkloppingen of benauwdheid zonder medische oorzaak. Slaapproblemen zijn eveneens veelvoorkomend, omdat het zenuwstelsel moeite heeft om tot rust te komen.
Wanneer we begrijpen dat lichaam en geest onlosmakelijk verbonden zijn, wordt duidelijk waarom alleen medische behandelingen vaak niet voldoende helpen. Het lichaam spreekt een eigen taal. Het geeft signalen dat er iets van binnen aandacht vraagt, vaak een onverwerkt stuk dat ooit te pijnlijk was om bewust te voelen.
De eerste stap richting herstel is erkenning. Je klachten zijn echt, en ze zijn geen verzinsel. Ze zijn een uitdrukking van een dieper proces. Helende benaderingen richten zich vaak op beide niveaus: het fysieke én het emotionele. Denk bijvoorbeeld aan lichaamsgerichte traumatherapie, ademwerk of IEMT. Ook rust, zelfzorg en het leren voelen van je grenzen zijn waardevolle stappen in dit proces.
Onbegrepen klachten zijn dus niet het einde van het verhaal, maar eerder een uitnodiging om dieper te kijken. Je lichaam is geen tegenstander, maar een bondgenoot die je helpt herinneren aan wat nog gezien en geheeld mag worden. Door dat pad te bewandelen ontstaat er ruimte voor meer balans, vertrouwen en levensenergie.